Knjiga Carstva reči u izdanju Geopoetike, široko obrazovanog lingviste Nikolasa Ostlera, prva je koja sabira u zajedničke korice storije različitih vrsta: začuđujuće inovacije u obrazovanju, kulturi i diplomatiji koje su izmislili Sumeri i njihovi nasljednici na Bliskom istoku, ali i Arapi danas; izuzetnu otpornost kineskog jezika dugu dvadeset vjekova iskušavanja; očaravajući napredak sanskrta od sjeverne Indije do Jave i Japana; samopoštovanje grčkog; borbe koje su izrodile jezike savremene Evrope kao i globalno širenje engleskog jezika. Jednako su uzbudljive i propasti jezika...

... Dva jezika, koji su veoma udaljeni i prostorno i vremenski, imaju, međutim, zaprepašćujuće slične biografije. Po osobinama koje ih krase nema im ravnih, osim njih samih. I egipatski i kineski jezik predstavljaju izražajna sredstva i otelotvorenja dveju izuzetno prestižnih kulturnih tradicija. Oba ova jezika zadržali su ovu usamljenu i u, suštini, nedodirljivu dominantnu poziciju tokom neverovatno dugog perioda od preko tri hiljade godina, ili drugačije rečeno, tokom više od 120 generacija. U oba slučaja, međutim, uprkos slavi i prestižu svojih kultura među susednim državama, koje su veoma često bile u podređenom političkom položaju, ovi jezici nikada nisu imali ulogu jezika sporazumevanja izvan teritorija koje su mogle da se smatraju njihovom domovinom. Ovaj paralelizam važi i za pisma koja su ti jezici upotrebljavali...